فقط برای یک لحظه تصورش کن
فکر کن یه بچه کوچولویی با شادی کنار خانوادت...
انقدر مشغول بازیای مختلف میشی که خانوادتو برای شده چند لحظه کوتاه حتی از یاد میبری..
و وقتی به خودت میای دیگه نمیتونی پیداشون کنی...
چه حسی داره؟
----------𝐈'𝐦 𝐥𝐨𝐬𝐭---------
من توی این وضعیتم(:
میدونی...
من هیچوقت آدمی نبودم که بخوام حرفامو بنویسم
ادمیم که همه چیزو توی ذهن خودش و فقط برای خودش نگه میداره
هیچوقت آدمی نبودم که دوستای زیادی داشته باشم
اما معدود دوستایی که داشتم...
برام با ارزش بودن..(:
انقدر که حتی با فکر اینکه یک روز باید ازشون جدا بشم گریه میکنم(:
ولی الان همه اون معدود دوستامو از دست دادم
----------𝐈'𝐦 𝐥𝐨𝐬𝐭---------
میهن بلاگ آغاز ماجراجویی من توی دنیای مجازی نبود
ولی میدونید هر متنی از سه بخش اصلی تشکیل میشه
1_مقدمه
2_تنه
3_نتیجه گیری
درسته هر متنی با مقدمه شروع میشه اما مهم ترین و طولانی ترین بخش خب..
مشخصا تنه ی متن هست
میهن بلاگ برای من همون تنه بود(:
بخش اصلی ماجراجویی کنجکاوانه من توی دنیایی که با کد و رمز ساخته شده
پیدا کردن دوست
آشنا شدن با چیزای جدید
به اشتراک گذاشتن خیلی از چیزای ساده و حرف زدن راجع بهشون
اما این تنه الان تموم شده...
ولی خب
من نمیخوام به این زودی جمله پایانیو بگم و نتیجه گیری کنم
----------𝐈'𝐦 𝐥𝐨𝐬𝐭---------
بیان برای من مثل یه سرزمین ناشناختس
حس عجیبی داره
حس میکنم گم شدم...(:
حس بچه ای که توی پارک رها شده
یا حتی حس ادم فضایی ای که روی یه سیاره جدید فرود اومده
خب الان همه چیز جدیده
آدما
قالبا
متنا
حتی دغدغه ها
من نمیخوام یه گوشه بشینم و گریه کنم تا کسی پیدام کنه
چون من هیچوقت بچه عادی ای نبودمXD
و قرار نیست کسی بیاد دنبالم
پس باید پاشم و بگردم تا این دنیای جدیدو بشناسم
لطفا اگه اینو میبینی با من دوست شو•-•
راستی توی بیان چجوری با آدمای دیگه دوست بشم؟'-'
